شیشه آلات آزمایشگاهی زیماکس مصرف استون برای شستشو را به یک دهم می رساند

هنگامی که با شیشه آلات آزمایشگاهی زیماکس در آزمایشگاه کار می کنید، مهم است که محدودیت های آن را در رابطه با استرس مکانیکی و شوک حرارتی به خاطر بسپارید.

اطمینان حاصل کنید که همیشه اقدامات ایمنی سختگیرانه را انجام می دهید. هنگام القای یک واکنش گرمازا، مانند زمانی که اسید سولفوریک را رقیق می کنید، مطمئن شوید که هم بزنید و خنک کنید و این واکنش در ظرف مناسبی انجام شود.

این می تواند یک فلاسک ارلن باشد. از استفاده از سیلندرهای مدرج و فلاسک های حجمی برای واکنش های گرمازا خودداری کنید.

ابزارهای حجمی را روی صفحات گرمایش حرارت ندهید در غیر این صورت در معرض خطر شکستگی قرار دارید.

ابزارهای شیشه ای را در معرض تغییرات ناگهانی دما یا تغییرات فشار ناگهانی قرار ندهید. به عنوان مثال، اجازه ندهید هوا به سرعت وارد دستگاه شیشه ای تخلیه شده شود و هرگز ظروف با کف صاف را تخلیه نکنید. آنها برای استفاده در خلاء طراحی نشده اند.

فقط تلاش (نه نیرو) را به طور پیوسته و کنترل شده روی ابزارهای خالی شیشه ای اعمال کنید. از وسایل ایمنی مانند عینک، دستکش و صفحه نمایش استفاده کنید.

مقاومت مکانیکی شیشه
از نظر مقاومت حرارتی، شیشه باید تا دمایی بین نقطه بازپخت پایین و بالایی گرم شود. باید حدود 30 دقیقه در آن دما نگهداری شود. سپس باید با توجه به نرخ های خنک کننده تجویز شده خنک شود.

استحکام کششی شیشه نسبتاً کم است، عاملی که با وجود ترک یا خراش به شدت افزایش می یابد. از نظر مقاومت در برابر تغییرات دما، شیشه باید به خوبی گرم و سرد شود تا از بارهای مکانیکی مجاز بیشتر نشود و از شکستگی جلوگیری شود.

انواع مختلف شیشه سطوح مختلف مقاومت در برابر تغییر دما را نشان می دهند.

نحوه مقاومت شیشه در برابر مواد شیمیایی

شیشه با آب و اسیدها در سطح سطح حداقل واکنش نشان می دهد. فقط مقادیر کمی از شیشه حل می شود که از طریق آن لایه ای از سیلیکاژل روی سطح تشکیل می شود تا از حمله بیشتر جلوگیری کند.

اسید هیدروفلوریک و اسید فسفریک داغ از تشکیل چنین لایه ای جلوگیری می کنند. قلیاها در غلظت‌ها و دماهای بالا به سطح شیشه حمله می‌کنند که گاهی منجر به تخریب درجه‌بندی ابزارهای حجمی یا تغییر حجم می‌شود.