شیشه آلات آزمایشگاهی اصفهان بسته به نوع استفاده از انواع شیشه یا پلاستیک ساخته می شوند.
عوامل زیادی در انتخاب مواد دخالت دارند: شرایط آزمایشی (ماهیت و غلظت محصولات، مدت زمان قرار گرفتن در معرض، تنش های حرارتی و مکانیکی، اشعه ماوراء بنفش و غیره)، دستکاری های اضافی (تمیز کردن با مواد شوینده، اصطکاک، بخار).
عقیم سازی و غیره)، ایمنی (شکستن شیشه، اشتعال پذیری، وزن عناصر برای مجموعه های پیچیده و غیره)، قیمت و غیره.
عینک
معمولاً از شیشه استفاده می شود که برای اکثر مواقع مناسب است. شفاف، غیر قابل تغییر شکل و مقاوم در برابر دماهای بالا، به ندرت استفاده می شود و در برابر استریل شدن در اتوکلاو و تمیز کردن در ماشین لباسشویی مقاومت می کند.
از نظر شیمیایی در برابر آب، هالوژن ها، حلال ها و ترکیبات آلی و همچنین اسیدها مقاوم است. در دمای اتاق، در برابر محلول های قلیایی با غلظت ضعیف نیز مقاوم است.
شیشه الزامات آزمایشگاه را برآورده نمی کند. به شوک های حرارتی و همچنین ضربه ها و تنش های مکانیکی حساس است. اگر شکسته شود، خرده ها به طور بالقوه خطرناک هستند.
توسط اسید هیدروفلوئوریک و محلول های فلوئوردار خاص (آمونیم فلوراید) مورد حمله قرار می گیرد. در دمای بالا و غلظت بالا نیز توسط اسید فسفریک و باز تجزیه می شود.
شیشه معمولی
شیشه شیمیایی استاندارد، شیشه سفید معمولی (شیشه سودا لیم) است. مقاومت کمی در برابر شوک حرارتی دارد و در صورت قرار گرفتن در معرض طولانی مدت می تواند توسط عوامل قلیایی مورد حمله قرار گیرد، حتی در غلظت کم.
شیشه استاندارد برای اقلامی که قرار است برای مدت طولانی گرم شوند یا تحت فشار شیمیایی قرار گیرند مناسب نیست.
از سوی دیگر، برای مصارف حجمی (پیپت، بورت) مناسب است، زیرا به راحتی خیس می شود (به کشش سطحی و خیس شدن مراجعه کنید)، که امکان تشکیل منیسک های متمایز را فراهم می کند.
همچنین برای لوازم جانبی مختلف (عینک های ساعت، جعبه های قرص، بطری های نگهداری، شیشه های آزمایش، لوله های کشت و غیره) استفاده می شود، زیرا ارزان است.
اما شکنندگی آن بیشتر و بیشتر منجر به استفاده از سایر مواد مقاوم تر می شود (تکنیک های شیشه، پلیمرها).
بدون دیدگاه